Laatste dag yellowstone

Onze laatste dag in Yellowstone. Het lijkt wel een beetje afscheid met weemoed, en dat is ook zo. Ik schrijf afscheid maar vandaag hebben we een van de top-dagen van onze vakantie tot nu toe gehad. Vanuit onze ingang  aan de westzijde, alwaar we nog net een campground konden bemachtigen, rijden we via Norris naar Canyon Village. Het landschap verandert zo vaak dat het in je hoofd moeilijk een plek kan krijgen. Grote groene lentevelden worden afgewisseld met lieflijke beekjes, rivieren en enorme wanden van rots en gesteente. De watervallen laten water op een onnavolgbare manier naar beneden kletteren, soms bulderen. Regenbogen ontstaan, het is zonnig en warm. Alles komt bij elkaar.In canyon Village weer een mooi en  informatief visitor centrum, daar zijn die Amerikanen echt goed in. In begrijpelijke taal laten zien dat we al dagen in een grote krater rijden die elk moment....onvoorspelbaar. En de canyon met een enorme waterval (800 ft high) en de prachtige kleuren van "Yellow" maken onze dag super. Vogels die nesten hebben gebouwd op toppen van gesteente en rond vliegen alsof ze de show willen stelen, niet in de gaten dat ze dat wel al heel lang aan het doen zijn. 
Het is er ook druk, begrijpelijk druk. Alle nationaliteiten( de Aziatische voorop) zijn in grote getalen aanwezig. Moeten allemaal op de foto, apart, samen, gewisseld met elkaar, dan met elkaars toestel en dan met je eigen, het lijkt theater, het is theater. Thuis komen en een foto laten zien waar jezelf op staat, is tot voorwaarde verheven. Het valt op dat vooral Aziaten dat doen, ze krijgen er geen genoeg van en alle voor de hand liggende toestellen van de wereld zijn vertegenwoordigt....en worden gebruikt.
Voor alle duidelijkheid wij maken natuurlijk ook foto's, willen het jullie ook laten zien. Maar het bewijs dat wij er waren valt er nauwelijks uit af te zien. We staan niet vaak op de foto. Hoe dan ook iedereen beleeft het anders en voor ons was het een prachtige dag met als laatste de modderpoelen die  vanuit zichzelf lijken te borrelen, al het moois en bijzondere van de natuur zit in dit park. Het herstel van een dennenbos na de brand van 1988, is opmerkelijk. Het waren stevige branden door een harde wind dat kunnen we op archiefbeelden zien. De manier waarop dit zich heeft herstelt, is indrukwekkend.

Even nog tot slot een mededeling voor alle muggen. Papa's en mama's muggen willen jullie de kinderen wat in toom houden en zelf het goede voorbeeld geven en dat geslurp aan mijn enkels achterwege laten! Zo dat ben ik kwijt, ik wist niet trouwens niet dat mijn enkels  zo aantrekkelijk waren....